środa, 30 lipca 2014

LUBLIN PSYCHIATRA NA NFZ DLA DOROSŁYCH


      Psychiatra, psychoterapeuta, psycholog - każdego z tych specjalistów znajdą Państwo w poniższych poradniach zdrowia psychicznego. Kolejność alfabetyczna.


1 WOJSKOWY SZPITAL KLINICZNY Z POLIKLINIKĄ SAMODZIELNY PUBLICZNY ZAKŁAD OPIEKI ZDROWOTNEJ W LUBLINIE
PORADNIA ZDROWIA PSYCHICZNEGO
LUBLIN
AL. RACŁAWICKIE 23
817183230


CENTRUM MEDYCZNE CZECHÓW
PORADNIA ZDROWIA PSYCHICZNEGO
LUBLIN
KOMPOZYTORÓW POLSKICH 8
667 370 001; 817412044 ; 817415407
http://www.centrummedyczneczechow.pl/index.php/poradnie/poradnie-specjalistyczne/poradnie-specjalistyczne/item/83-poradnia-zdrowia-psychicznego


CENTRUM MEDYCZNE "JURANDA" JANOWSKI I PARTNERZY - LEKARZE- SPÓŁKA PARTNERSKA
PORADNIA ZDROWIA PSYCHICZNEGO
LUBLIN
JURANDA 9
815259521


EX CORDIS OŚRODEK PSYCHIATRII ŚRODOWISKOWEJ I PSYCHOTERAPII
FURMAŃSKA 2 (wejście od ul. Kowalskiej 6)
814793050, 609 470 890
e-mail: ex_cordis@wp.pl
http://excordis.pl


"LEKARZE SPECJALIŚCI" SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ
PORADNIA ZDROWIA PSYCHICZNEGO
LUBLIN
ODLEWNICZA 3
817462773


NIEPUBLICZNY ZAKŁAD OPIEKI ZDROWOTNEJ PRZYCHODNIA SPECJALISTYCZNA "HIPOTECZNA 4"
PORADNIA ZDROWIA PSYCHICZNEGO
LUBLIN
HIPOTECZNA 4
815325081, 815325082


NIEPUBLICZNY ZAKŁAD OPIEKI ZDROWOTNEJ PORADNIA ZDROWIA PSYCHOSOMATYCZNEGO VIAMED
PORADNIA ZDROWIA PSYCHICZNEGO
LUBLIN
SZEWSKA 6A
601957743
http://www.pzpviamed.pl/kontakt.html


NIEPUBLICZNY ZAKŁAD OPIEKI ZDROWOTNEJ SANUS
PORADNIA ZDROWIA PSYCHICZNEGO
LUBLIN
MAGNOLIOWA 2
817473999
kontakt@sanus.lublin.pl


NIEPUBLICZNY ZAKŁAD OPIEKI ZDROWOTNEJ CENTRUM MEDYCZNE PRZYJAŹNI
PORADNIA ZDROWIA PSYCHICZNEGO
LUBLIN
PRZYJAŹNI 13
814413565; 81 441 35 66
         http://cmprzyjazni.pl/


NPZOZ PSYCHOMED BOJARSKA ,BOGUSZEWSKA-LEKARZE SP.P
PORADNIA ZDROWIA PSYCHICZNEGO
LUBLIN
STASZICA 22
815326534


NZOZ "NEURO-PSYCHO-CENTRUM" BEATA SZWARC
PORADNIA ZDROWIA PSYCHICZNEGO
LUBLIN
STASZICA 22
815328517 

 
OŚRODEK MEDYCZNY DMP SPÓŁKA Z OGRANICZONĄ ODPOWIEDZIALNOŚCIĄ
PORADNIA ZDROWIA PSYCHICZNEGO
LUBLIN
PROJEKTOWA 5
817105656


SAMODZIELNY PUBLICZNY AKADEMICKI ZAKŁAD OPIEKI ZDROWOTNEJ W LUBLINIE
PORADNIA ZDROWIA PSYCHICZNEGO
LUBLIN
LANGIEWICZA 6A
815247841
http://www.zozakademicki.lublin.pl/zdrowie-psychiczne


SAMODZIELNY PUBLICZNY SZPITAL KLINICZNY NR 1 W LUBLINIE
PORADNIA ZDROWIA PSYCHICZNEGO
LUBLIN
GŁUSKA 1
817487302
http://www.spsk1.lublin.pl/index.php/poradnie/99-poradnia-psychiatryczna


SAMODZIELNY PUBLICZNY ZAKŁAD OPIEKI ZDROWOTNEJ MINISTERSTWA SPRAW WEWNĘTRZNYCH W LUBLINIE
PORADNIA ZDROWIA PSYCHICZNEGO
LUBLIN
SPOKOJNA 3
815285679


SPECJALISTYCZNE CENTRUM PSYCHONEUROLOGII MODUS SPÓLNICKA-MAŚLANKO, MŁYNARCZYK I S-KA SPÓŁKA JAWNA
PORADNIA ZDROWIA PSYCHICZNEGO
LUBLIN
JANA SAWY 8/14
815280069
 


SZPITAL NEUROPSYCHIATRYCZNY IM. PROF. M. KACZYŃSKIEGO SPZOZ
PORADNIA ZDROWIA PSYCHICZNEGO
LUBLIN
ABRAMOWICKA 2
817286367

sobota, 26 lipca 2014

O WIZERUNEK OSOBY CHORUJĄCEJ PSYCHICZNIE W MEDIACH


O WIZERUNEK OSOBY CHORUJĄCEJ PSYCHICZNIE W MEDIACH


Pośród wszystkich funkcji środków masowego przekazu na plan pierwszy wybija się funkcja informacyjna. Informują zatem media (powinny informować) o istotnych dla obywateli kwestiach – jedne z nich uznając za mniej, inne – za bardziej godne uwagi. W ostatnim czasie wiele mogliśmy się dowiedzieć o niebezpieczeństwach związanych z ewentualnością powrotu na wolność groźnych przestępców z zaburzeniami psychicznymi. Stawiano pytanie o sposoby radzenia sobie z osobami dotkniętymi patologią, wskazując przy tym niejednokrotnie na bezradność instytucji państwowych.
W niniejszym artykule pragnę zaproponować spojrzenie na problem choroby psychicznej od zupełnie innej strony. Pomijanie bowiem problemów osób dotkniętych kryzysem psychicznym w informacji i debacie publicznej rodzi niebezpieczeństwo deformacji wizerunku osoby chorej w świadomości społeczeństwa. Wydaje się bowiem, iż (bardziej wskutek tego, o czym się nie pisze niż tego, co zostało uznane za godne ujawnienia) na podstawie lektury codziennej prasy, wiadomości telewizyjnych, wiedzy upowszechnianej w Internecie – można niekiedy mówić o krzywdzącym, odnoszącym się do wspomnianego kręgu osób, stereotypie.
Osoby chorujące zaś to te, które w młodym najczęściej wieku (18-35 lat) „dopadła” choroba, rujnując stopniowo ich dorobek życiowy i szanse rozwoju na przyszłość. To osoby z niezwykłą intensywnością odczuwające potrzebę życia w społeczeństwie, wnoszenia wkładu w dobro wspólne, borykające się z przeszkodami na drodze do podjęcia pracy i założenia normalnej rodziny. Zachowania tych spośród nich, które zostały dotknięte schizofrenią w (rzadkich i niekoniecznie długotrwałych) fazach krytycznych choroby mogą stać się przyczyną fałszywych uogólnień: chorzy „ujawniają się” ze swoją chorobą w najmniej sprzyjającym do wzbudzenia naszej empatii, kontekście. Współczesne metody leczenia są w stanie skutecznie zapobiegać nawrotowi takiej ostrej fazy chorobowej i żadna z osób chorujących nie jest skazana na utratę zdolności pokojowego współżycia z innymi. Długotrwałe okresy remisji pozytywnych objawów choroby zaś to często etap zmagania się z objawami negatywnymi takimi, jak: - lęk, depresja, przygnębienie, utrata poczucia własnej wartości, osamotnienie, izolacja od środowiska, otępienie emocjonalne. Zubożenie psychiki chorego – to jedna strona schizofrenii. Druga wynika już jednoznacznie ze sposobu, w jaki problemy i potrzeby chorujących traktowane są przez społeczeństwo. Mam na myśli powszechność towarzyszących osobom cierpiącym problemów społecznych takich, jak długotrwałe bezrobocie, ubóstwo i bezdomność.
Fakt społecznej marginalizacji osób chorujących (odsetek zatrudnionych wynosi poniżej 10%) stanowi wielkie oskarżenie pod adresem instytucji państwowych i samorządowych zważywszy, iż właśnie praca zarobkowa należy do najsilniej przez wspomniane osoby odczuwanych i akcentowanych celów życiowych. Praca zawodowa jest też – jak akcentują lekarze psychiatrzy – najskuteczniejszym lekiem i drogą do przywrócenia osób chorujących społeczeństwu. Inwestowanie w miejsca pracy tych osób wydatnie zmniejszyć by mogło koszty poniesione przez instytucje państwowe tytułem nakładów na specjalistyczne leczenie psychiatryczne. Tymczasem kolejka do pracy w zatrudniającym 34 osoby Zakładzie Aktywności Zawodowej „MISERICORDIA” liczy się w dziesiątkach osób, zbliżając się do setki.
Osoby chorujące psychicznie chcą i mogą pracować; towarzyszące im zaburzenia procesów poznawczych stopniowo ustępują pod wpływem terapii, jaką jest praca. Nie od dziś wiadomo, że wiele spośród osób, o których mowa, to ludzie (niekiedy wybitnie) zdolni, gotowi do zaangażowania swoich potencjałów w służbę społeczną. W ich gronie znalazło się wielu wybitnych artystów i uczonych, bez wkładu których trudno dziś sobie wyobrazić dzisiejszy kształt kultury europejskiej i światowej (np. Georg Wilhelm Friedrich Hegel, Immanuel Kant, Friedrich Nietzsche, John Forbes Nash i wielu innych). Nie przejawiają, przeciętnie, większego od innych stopnia agresji; nie są niebezpieczni dla otoczenia. Ich problemy – właśnie w konsekwencji specyfiki doświadczanej choroby, samoizolacji od otoczenia – nie są na ogół innym znane.
Zanim zatem przyłożymy rękę do stygmatyzacji osób chorujących psychicznie, powinniśmy pamiętać o tym, iż właśnie poprzez krzywdzące uogólnienia przyczynić się możemy do alienacji tych spośród nas, którzy całym swoim zranionym życiem wołają o zrozumienie, akceptację i pomocną dłoń ze strony innych. Jak bowiem piszą autorzy poradnika z portalu www.schizofrenia-info.pl: „Warto […] pomyśleć nad tym, że bycie pomocnym, serdecznym i ciepłym może okazać się dla kogoś lekiem na zranioną duszę, a my nawet nie będziemy tego świadomi”.

Zygmunt Marek Miszczak



czwartek, 17 lipca 2014

Schizofrenia – perspektywa zdrowienia



autor: red.
Mówiąc o swoim zdrowieniu osoby chorujące psychicznie często mają na myśli dobre samopoczucie, komfort psychiczny – ostatecznie: osiągnięcie upragnionego szczęścia. Można w takim myśleniu upatrywać podstaw do optymizmu, bowiem do owego szczęścia my – osoby chorujące zmierzamy na równi z osobami zdrowymi. Nikt chyba także nie zaprzeczy, iż dążenie do osiągnięcia zdrowia psychicznego realizuje się właśnie poprzez osiągnięcie wewnętrznej harmonii, osobistej satysfakcji i pokoju ducha. Chciałbym zatem dać świadectwo dróg, na jakich pragnienie osiągnięcia dobrostanu psychicznego może spotkać się z pomyślną realizacją.
W wieku lat czterdziestu miałem za sobą okres długotrwałej remisji; byłem zaangażowany w realizację pozornie istotnego celu życiowego (pisanie pracy doktorskiej), prowadząc charakterystyczny tryb życia pozbawionego kontaktów towarzyskich, żywego odczuwania więzi nawet z przyjaciółmi, udziału w życiu społecznym czy kulturalnym. Jednostronnie rozwijając swoje zainteresowania (pisałem pracę z katolickiej nauki społecznej) równocześnie podlegałem alienacji płynącej z zatracenia perspektywy realizacji głębszych celów osobowych. Należały do nich zwłaszcza podjęcie pracy i założenie rodziny, przełamanie subiektywnych barier oddzielających mnie od świata ludzi zdrowych. W tym zaś świecie spotykałem często osoby okazujące mi żywą życzliwość i zainteresowanie (to ja okazywałem się niezdolnym do kultywowania w minimalnym nawet zakresie więzi z innymi ludźmi).
Na tym etapie zdrowienia (piszę: zdrowienia, nie doświadczałem bowiem innych objawów choroby) istotnie pomogło mi uświadomienie sobie swojej całożyciowej sytuacji – uwarunkowań zdrowotnych, ale także tych dóbr i wartości, których podświadomie pragnąłem najgłębiej. U podstaw wszystkich leżało pragnienie przeżycia autentycznej Miłości. Potrzebne jednak było postawienie w centrum własnej refleksji tych właśnie celów i wartości, a także przyjęcie intencji dążenia do nich jako wyznacznika przyszłego działania.
W jaki sposób osoba chorująca psychicznie może realizować swoje dążenie do szczęścia osobistego w rodzinie? Przeszkodę stanowiła niewiara w możliwość osiągnięcia trwałego szczęścia – niewiara, w której przezwyciężeniu usiłowało pomóc mi tak wiele osób… Wspomnę tutaj tylko o dwojgu z Nich: nieżyjącej już nauczycielce muzyki, inicjatorce „Wakacji z Bogiem” i działaczce niezależnej P. Małgorzacie Kiszczak i najbliższym przyjacielu – działaczu b. Konfederacji Polski Niepodległej Pawle Mitrusie, który wraz z całą swoją rodziną udzielał mi wielorakiej (przede wszystkim: duchowej) pomocy. Okazało się – choć do tej konkluzji musiałem jeszcze długo dojrzewać, iż przezwyciężenie związanych z chorobą ograniczeń nie może dokonać się inaczej, niż wspólnie z innymi. Radykalnie przezwyciężyć należy w sobie odruch odrzucania pomocy, zaufać zaś wypada racjonalnej skądinąd intuicji, że człowiek jako istota społeczna ostatecznie musi oprzeć się na innych.
W moim przypadku przyjęcie pomocy oznaczało najpierw przyjęcie propozycji przyjaciela, abym zarejestrował się w agencji zatrudnienia Fundacji „Fuga Mundi”. W toku standardowej konsultacji z tamtejszym lekarzem skierowany zostałem do uczestnictwa w Warsztacie Terapii Zajęciowej. Na uczestnictwo takie godziłem się niechętnie, widząc w nim początkowo krok w tył na drodze do upragnionej pracy. Z perspektywy czasu widzę w nim ważny etap na drodze do zdrowienia – i chyba w tym miejscu powinienem złożyć podziękowanie gronu terapeutów Warsztatu Terapii Zajęciowej przy ChSNPCh „MISERICORDIA” za wielopłaszczyznową pomoc, jakiej doznałem w realizacji własnych dążeń. Spotkałem się zaś – oprócz pomocy psychologicznej – z pomocą w przezwyciężaniu najzupełniej obiektywnych (i mogących rodzić zniechęcenie) przeszkód w podjęciu pracy. To tutaj nauczyłem się obsługi komputera na poziomie przekraczającym podstawowy, skierowany zostałem do udziału w dwóch kursach, które – jak się miało okazać – stały się potem warunkiem podjęcia zatrudnienia. Terapeuci WTZ „MISERICORDIA” towarzyszyli mi też w wielu próbach znalezienia zatrudnienia w toku odbywających się cyklicznie Targów Pracy oraz sekundowali innym moim próbom wkroczenia na rynek pracy.
Wszystkie te działania – jako racjonalne – przybliżały niewątpliwie osiągnięcie sukcesu. W tym miejscu wypada napisać o tym, o czym napisać najtrudniej. Na jak najbardziej słusznej drodze wiodącej do realizacji wspomnianych celów życiowych przeszkodą okazała się własna błędna decyzja o odstawieniu leków. Być może nigdy nie uda mi się do końca odbudować relacji z innymi, które lekkomyślnie zniszczyłem lub nadwyrężyłem w toku przeżytego rzutu, nie powstrzymywanej działaniem leków choroby. Niech te słowa stanowią przestrogę dla tych Czytelników, którzy chorując psychicznie decydują się na odstawienie leków psychotropowych bez konsultacji z lekarzem.
Niniejsze świadectwo jest jednak świadectwem zdrowienia. Trwała wola podjęcia tego, co warunkuje osiągnięcie zdrowia, okazuje się silniejsza nawet od mogącej nawrócić choroby. Po opuszczeniu szpitala i w toku przeżywanej depresji (związanej ze świadomością zrobienia kroku w tył i to na wielu płaszczyznach) nie zrezygnowałem z dalszego dążenia do urzeczywistnienia swoich marzeń. Co więcej – umiałem przyjąć pomoc ze strony innych, życzliwych ludzi. Tych, którzy zapoznali mnie z moją obecną żoną Anią (od ponad roku jestem bowiem szczęśliwym małżonkiem),  tych, którzy zgodzili się dać mi zatrudnienie (na wolnym rynku pracy), tych, którzy zasponsorowali mój pierwszy tomik wierszy… Miejsce, w którym się znalazłem różni się doprawdy – i to diametralnie – od tego, w którym jako niepewny siebie i swoich praw do szczęścia człowiek nie wierzyłem, że szczęście to może się jeszcze ziścić.
Wierzę zatem, iż w dążeniu do zdrowienia może osobie chorującej pomóc własny, konsekwentny wysiłek pracy nad realizowaniem w wolny sposób obranych celów życiowych. Wysiłek ten jednak musi zostać sprzężony z pomocą ze strony tych, którzy stoją obok nas. Tych ostatnich nie powinno chyba nikomu zabraknąć, czego dowodem są sukcesy psychiatrii środowiskowej w naszym właśnie regionie.
Zygmunt Marek Miszczak

piątek, 11 lipca 2014

STATUT


Podstawowym dokumentem określającym cele Lubelskiego Stowarzyszenia JESTEŚMY, sposoby ich realizacji, zasady organizacji Stowarzyszenia, sposoby powoływania jego władz, jak również wypełniania przez nie właściwych im funkcji jest Statut LSJ. Taki charakter Statutu LSJ wynika z dokonanego dnia 30. IV. 2014 r. wpisu do rejestru stowarzyszeń (nr KRS: 0000508010). Poniżej zamieszczamy treść tego dokumentu.




STATUT
Lubelskiego Stowarzyszenia JESTEŚMY



ROZDZIAŁ I

Postanowienia ogólne

§ 1
  1. Stowarzyszenie o nazwie „Lubelskie Stowarzyszenie Jesteśmy” zwane dalej „STOWARZYSZENIEM”, jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem działającym w oparciu o przepisy ustawy z dnia 7 kwietnia 1989r. Prawo o stowarzyszeniach (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 855 z późn. zm.) przepisy ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 „o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie” (tekst jednolity Dz. U z 2010 r. Nr 234 poz. 1536 z późn. zm.) oraz niniejszego Statutu i z tego tytułu posiada osobowość prawną.
  2. Nazwa Stowarzyszenia jest zastrzeżona.
§ 2
Terenem działania Stowarzyszenia jest obszar Rzeczypospolitej Polskiej, a siedzibą władz miasto Lublin.
§ 3
Stowarzyszenie opiera swoją działalność na pracy społecznej członków. Do prowadzenia swych spraw może zatrudniać pracowników.
§ 4
Stowarzyszenie może używać odznak i pieczęci na zasadach określonych w przepisach szczegółowych.
§ 5
  1. Stowarzyszenie może być członkiem krajowych i międzynarodowych organizacji o tym samym lub podobnych profilu działania.
  2. O przystąpieniu do organizacji, o których mowa w ust. 1, bądź wystąpieniu z nich decyduje Walne Zebranie Członków.







Rozdział II

Cele i sposoby działania


§ 6
Celem Stowarzyszenia jest:

  1. Wzajemna pomoc członków Stowarzyszenia w aspekcie psychologicznym, bytowym, organizacji czasu wolnego, życia kulturalnego, sportu i rekreacji.
  2. Ochrona praw i godności osób cierpiących na schorzenia psychiczne.
  3. Działalność przeciw stygmatyzacji i społecznemu wykluczeniu osób chorych psychicznie.
  4. Prowadzenie edukacji społecznej w zakresie zdrowia psychicznego.
  5. Współpraca z różnymi organizacjami krajowymi i zagranicznymi, w zakresie wynikającym z zadań Stowarzyszenia.
§ 7

Stowarzyszenie realizuje swoje cele poprzez:
1.Wspieranie bezpośrednich kontaktów, spotkań i innych wspólnych działań osób chorych psychicznie, ich rodzin i terapeutów.
2. Upowszechnianie wiedzy na temat zdrowia psychicznego oraz działalności Stowarzyszenia we własnych publikacjach.
3. Inicjowanie i udział w mediach, zmierzających do podniesienia poziomu wiedzy i zrozumienia problematyki związanej z zaburzeniami psychicznymi.
4. Ułatwianie komunikacji poprzez publikacje, czasopisma, organizowanie konferencji naukowych i innych spotkań.
5. Uczestnictwo i organizację szkoleń, spotkań, wykładów, seminariów, dyskusji oraz konferencji krajowych i zagranicznych.
6. Powoływanie, w razie potrzeby, innych form organizacyjnych dla realizacji celów statutowych, a także uczestniczenie w krajowych lub zagranicznych organizacjach o zbliżonych celach.
7.Gromadzenie środków pieniężnych na realizację swoich celów, także poprzez działalność gospodarczą.
8. Działalność określona w § 6 może być prowadzona w formie działalności gospodarczej bądź w formie nieodpłatnej i odpłatnej działalności pożytku publicznego.


§ 8
Stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą na ogólnych zasadach określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej Stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.

Rozdział III

Członkowie, ich prawa i obowiązki
§ 9
  1. Członkami Stowarzyszenia mogą być osoby fizyczne i prawne.
  2. Osoba prawna może być jedynie wspierającym członkiem Stowarzyszenia.
§ 10
Członkowie Stowarzyszenia dzielą się na:
  1. członków zwyczajnych
  2. członków wspierających
  3. członków honorowych
§ 11
  1. Członkiem zwyczajnym stowarzyszenia może być każda pełnoletnia osoba fizyczna, mająca pełną zdolność do czynności prawnych, niepozbawiona praw publicznych, która złoży deklarację członkowską. Złożenie deklaracji jest wyrażeniem woli przystąpienia do Stowarzyszenia i akceptacji postanowień statutu Stowarzyszenia.
  2. Członków zwyczajnych przyjmuje w drodze uchwały Zarząd, na podstawie pisemnej deklaracji.
  3. Członkiem zwyczajnym może zostać również małoletni w wieku od 16 do 18 lat, który ma ograniczoną zdolność do czynności prawnych. Może korzystać z czynnego i biernego prawa wyborczego z tym że w składzie Zarządu większość muszą stanowić osoby o pełnej zdolności do czynności prawnych.
  4. Członkiem wspierającym może być osoba fizyczna, która spełnia wymogi określone w § 11 ust. 1 lub prawna zainteresowana działalnością Stowarzyszenia, która zadeklarowała na jego rzecz pomoc finansową lub rzeczową. Osoba prawna działa w Stowarzyszeniu przez swojego przedstawiciela.
  5. Członkiem honorowym może być osoba fizyczna, która spełnia wymogi określone w § 11 ust. 1 oraz która wniosła wybitny wkład w rozwój idei stowarzyszenia lub w inny szczególny sposób wniosła zasługi dla stowarzyszenia.
  6. Nadanie godności członka honorowego następuje przez Walne Zebranie Członków, na wniosek Zarządu lub 1/3 liczby wszystkich członków zwyczajnych.
§ 12
  1. Członek zwyczajny ma prawo do:
  1. czynnego i biernego prawa wyborczego do władz Stowarzyszenia,
  2. uczestnictwa w zebraniach, odczytach, konferencjach, sympozjach itp. organizowanych przez władze Stowarzyszenia,
  3. zgłaszania opinii, wniosków i postulatów pod adresem władz Stowarzyszenia,
  4. korzystania z urządzeń, świadczeń i pomocy Stowarzyszenia
  5. noszenie odznaki organizacyjnej
  1. Członek zwyczajny obowiązany jest do:
  1. aktywnego uczestniczenia w pracach i realizacji celów Stowarzyszenia.
  2. przestrzegania statutu, regulaminów i uchwał władz Stowarzyszenia,
  3. regularnego opłacania składek obowiązujących w Stowarzyszeniu.
§ 13
1. Członek wspierający, jak i członek honorowy, posiadają prawa i obowiązki członka zwyczajnego określone w § 12 ust. 1 pkt 1-5 oraz w § 12 ust. 2 pkt 1-2. statutu, z wyjątkiem biernego prawa wyborczego w wypadku członków wspierających oraz czynnego i biernego prawa wyborczego w wypadku członków honorowych.
2. Członek wspierający, jak i członek honorowy mają prawo brać udział w Walnym Zebraniu Członków, przy czym członkowie honorowi mają prawo do udziału jedynie z głosem doradczym.
  1. Członek wspierający obowiązany jest do regularnego wywiązywania się z deklarowanych świadczeń oraz przestrzegania statutu, regulaminów i uchwał władz Stowarzyszenia.
§ 14
  1. Członkostwo Stowarzyszenia ustaje na skutek:
  1. dobrowolnej rezygnacji z przynależności do Stowarzyszenia, zgłoszonej na piśmie Zarządowi,
  2. śmierci członka lub utraty osobowości prawnej przez członka wspierającego,
  3. skreślenia z listy członków z powodu nieusprawiedliwionego zalegania z opłatą składek członkowskich lub innych zobowiązań, przez okres przekraczający 12 miesięcy.
  4. wykluczenia w wyniku prawomocnego orzeczenia sądu powszechnego, orzekającego karę dodatkową w postaci pozbawienia praw publicznych,
  5. pozbawienia członkostwa honorowego, w wyniku uchwały władzy Stowarzyszenia, która członkostwo nadała.
  6. wykluczenia w przypadku rażącego naruszenia zasad statutowych, nieprzestrzegania postanowień niniejszego statutu, uchwał i regulaminów władz stowarzyszenia.
  1. W przypadkach określonych w ust. 1 orzeka Zarząd, który zobowiązany jest zawiadomić członka o skreśleniu lub wykluczeniu, podając przyczyny skreślenia lub wykluczenia, wskazując na prawo wniesienia i odwołania do Walnego Zebrania Członków w terminie 14 dni od daty doręczenia stosownej uchwały lub orzeczenia;
Uchwała Walnego Zebrania jest ostateczna.
  1. Do osób, którym odmówiono prawa członkostwa stosuje się odpowiednio zasady określone w ust. 2

Rozdział IV

Struktura organizacyjna
§ 15
Władzami Stowarzyszenia są:
  1. Walne Zebranie Członków
  2. Zarząd
  3. Komisja Rewizyjna
§ 16
  1. Kadencja wszystkich władz stowarzyszenia trwa cztery lata, a ich wybór odbywa się w głosowaniu jawnym - o ile zgromadzeni nie uchwalą głosowania tajnego; bezwzględną większością głosów. Wybór władz następuje spośród nieograniczonej liczby kandydatów.
  2. Uchwały władz Stowarzyszenia, jeżeli statut nie stanowi inaczej, podejmowane są w głosowaniu jawnym, zwykłą większością głosów, przy obecności co najmniej połowy ogólnej liczby uprawnionych członków (kworum). Zgromadzeni mogą uchwalić głosowanie tajne.
W przypadku równej ilości głosów decyduje głos osoby przewodniczącej obradom.
§ 17
W przypadku ustąpienia, wykluczenia lub śmierci członka władz Stowarzyszenia w trakcie kadencji, skład osobowy tych władz jest uzupełniany spośród nie wybranych kandydatów, wg kolejności uzyskanych głosów. Liczba dokooptowanych w ten sposób członków władz nie może przekroczyć 1/3 liczby członków pochodzących z wyborów.

Walne Zebranie Członków

§ 18
  1. Walne Zebranie Członków jest najwyższą władzą Stowarzyszenia.
  2. W Walnym Zebraniu Członków biorą udział:
  1. z głosem stanowiącym – członkowie zwyczajni, jak również członkowie wspierający z zastrzeżeniem postanowień § 13 ust.1.
  2. z głosem doradczym – członkowie honorowi i zaproszeni goście.
  1. O miejscu, terminie i porządku obrad Zarząd powiadamia członków co najmniej 14 dni przed terminem Walnego Zebrania Członków.
  2. Uchwały Walnego Zebrania Członków zapadają przy obecności
  1. w pierwszym terminie – liczby członków określonej w § 16 ust. 2
  2. w drugim terminie, wyznaczonym w tym samym dniu 15 minut później od pierwszego terminu – bez względu na liczbę uprawnionych do głosowania.
§ 19
  1. Walne Zebranie Członków może być zwyczajne lub nadzwyczajne.
  2. Walne Zebranie Członków obraduje wg uchwalonego przez siebie regulaminu obrad.
  3. Nadzwyczajne Walne Zebranie Członków może odbywać się w każdym czasie, w szczególnie uzasadnionych przypadkach.
  4. Nadzwyczajne Walne Zebranie Członków zwołuje Zarząd:
  1. z własnej inicjatywy
  2. na żądanie Komisji Rewizyjnej
  3. na umotywowane żądanie, co najmniej 15 członków zwyczajnych
  1. W przypadkach określonych w ust. 4 pkt 2 i 3 Nadzwyczajne Walne Zebranie Członków winno być zwołane nie później niż w ciągu 30 dni od daty przedstawienie (złożenia) odpowiedniego wniosku (żądania) Zarządowi.
  2. Nadzwyczajne Walne Zebranie Członków obraduje wyłącznie nad sprawami, dla których zostało zwołane.
§ 20
Do kompetencji Walnego Zebrania Członków w szczególności należy:
  1. określanie głównych kierunków działania Stowarzyszenia,
  2. uchwalanie statutu i jego zmian,
  3. uchwalanie regulaminów władz Stowarzyszenia,
  4. uchwalanie budżetu,
  5. wybór i odwoływanie członków władz Stowarzyszenia,
  6. rozpatrywanie wniosków i postulatów zgłoszonych przez członków Stowarzyszenia lub jego władze,
  7. podejmowanie uchwał o przynależności do innych organizacji,
  8. nadawanie i pozbawianie godności członka honorowego,
  9. podejmowanie uchwały o rozwiązaniu Stowarzyszenia i przeznaczeniu jego majątku,
  10. podejmowanie uchwał w innych sprawach wniesionych pod obrady.

Zarząd

§ 21
  1. Zarząd kieruje całokształtem działalności Stowarzyszenia, zgodnie z uchwałami Walnego Zebrania Członków, reprezentuje je na zewnątrz i ponosi odpowiedzialność przed Walnym Zebraniem Członków.
  2. Zarząd składa się z minimum trzech członków, w tym Prezesa, 1-2 Wiceprezesów oraz Skarbnika.
  3. Posiedzenia Zarządu odbywają się w miarę potrzeb, nie rzadziej jednak niż cztery razy w roku.
§ 22
Do zakresu działania Zarządu należy:
  1. realizacja celów Stowarzyszenia oraz uchwał Walnego Zebrania Członków,
  2. określanie szczegółowych kierunków działania,
  3. określanie budżetu i preliminarzy,
  4. sprawowanie zarządu nad majątkiem Stowarzyszenia,
  5. uchwalanie regulaminów przewidzianych w statucie,
  6. podejmowanie decyzji w sprawie nabycia lub zbycia majątku nieruchomego i ruchomego,
  7. powoływanie komisji, zespołów oraz określanie ich zadań,
  8. zwoływanie Walnego Zebrania Członków,
  9. organizowanie i prowadzenie działalności gospodarczej,
  10. podejmowanie uchwał w sprawach członkowskich (przyjmowanie, skreślenie i wykluczanie),
  11. prowadzenie dokumentacji członkowskiej,
  12. wnioskowanie o nadanie lub pozbawienie godności członka honorowego Stowarzyszenia,
  13. składanie sprawozdań ze swej działalności na Walnym Zebraniu Członków,
  14. ustalanie wysokości składki członkowskiej.

Komisja Rewizyjna

§ 23
  1. Komisja Rewizyjna jest władzą Stowarzyszenia powołaną do sprawowanie kontroli nad jego działalnością.
  2. Komisja Rewizyjna składa się z 3 członków, w tym: przewodniczącego, jego zastępcy oraz sekretarza.
§ 24
Do zakresu działania Komisji Rewizyjnej należy:
  1. kontrolowanie działalności finansowej stowarzyszenia,
  2. występowanie do Zarządu z wnioskami wynikającymi z przeprowadzonych kontroli.
  3. prawo żądania zwołania Nadzwyczajnego Walnego Zebrania Członków w razie stwierdzenia niewywiązania się przez Zarząd z jego statutowych obowiązków, a także prawo żądania zwołania zebrania (posiedzenia) Zarządu,
  4. zwołanie Walnego Zebrania Członków, w razie nie zwołania go przez Zarząd w terminie lub trybie ustalonym statutem,
  5. składanie na Walnym Zebraniu Członków wniosków o udzielenie (lub odmowę udzielenia) absolutorium władzom Stowarzyszenia,
  6. składanie sprawozdań ze swej działalności na Walnym Zebraniu Członków.


§ 25
  1. Członkowie Komisji Rewizyjnej mają prawo brać udział, z głosem doradczym, w posiedzeniach Zarządu. Członkowie Komisji Rewizyjnej nie mogą pełnić innych funkcji we władzach Stowarzyszenia.
  2. Komisja Rewizyjna działa na podstawie regulaminu uchwalonego przez tę władzę.
§ 26
W przypadkach określonych w § 24 Walne Zebranie Członków winno być zwołane w terminie nie dłuższym niż 30 dni od daty zgłoszenia żądania, a zebranie (posiedzenie) Zarządu nie później niż w terminie 14 dni od daty zgłoszenia żądania.

§ 27

Członkowie Komisji Rewizyjnej:
  1. nie mogą być członkami organu zarządzającego ani pozostawać z nimi w związku małżeńskim, we wspólnym pożyciu, w stosunku pokrewieństwa, powinowactwa lub podległości służbowej;
  2. nie byli skazani prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe;
  3. mogą otrzymywać z tytułu pełnienia funkcji w takim organie zwrot uzasadnionych kosztów lub wynagrodzenie w wysokości nie wyższej niż przeciętne miesięczne wynagrodzenie w sektorze przedsiębiorstw ogłoszone przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego za rok poprzedni;

.

Rozdział V

Majątek i fundusze
§ 28
Majątek Stowarzyszenia stanowią nieruchomości, ruchomości i fundusze.
§ 29
  1. Źródłami powstania majątku Stowarzyszenia są:
  1. składki członkowskie,
  2. dochody z nieruchomości i ruchomości stanowiących własność lub będących w użytkowaniu Stowarzyszenia,
  3. dotacje,
  4. darowizny, zapisy, spadki,
  5. wpływy z działalności statutowej i gospodarczej.
  1. Środki pieniężne, niezależnie od źródeł ich pochodzenia, mogą być przechowywane wyłącznie na koncie Stowarzyszenia. Wpłaty gotówkowe winny być, przy uwzględnieniu bieżących potrzeb, jak najszybciej przekazane na konto.
  2. Składki członkowskie powinny być wpłacane do końca I kwartału każdego roku. Nowo przyjęci członkowie wpłacają składki, wg zasad określonych przez Zarząd, w ciągu 4 tygodni od otrzymania powiadomienia o przyjęciu na członka Stowarzyszenia.
  3. Stowarzyszenie prowadzi gospodarkę finansową oraz nieruchomościową zgodnie z obowiązującymi przepisami.
§ 30
Do reprezentowania i zaciągania zobowiązań majątkowych w imieniu Stowarzyszenia upoważnionych jest dwóch członków Zarządu, w tym Prezes lub Wiceprezes.
§ 31
W ramach działalności Stowarzyszenia zabrania się:
  1. udzielania pożyczek lub zabezpieczania zobowiązań majątkiem organizacji w stosunku do jej członków, członków organów lub pracowników oraz osób, z którymi pracownicy pozostają w związku małżeńskim albo w stosunku pokrewieństwa lub powinowactwa w linii prostej, pokrewieństwa lub powinowactwa w linii bocznej do drugiego stopnia albo są związani z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli, zwanych dalej "osobami bliskimi",
  2. przekazywania ich majątku na rzecz ich członków, członków organów lub pracowników oraz ich osób bliskich, na zasadach innych niż w stosunku do osób trzecich, w szczególności jeżeli przekazanie to następuje bezpłatnie lub na preferencyjnych warunkach,
  3. wykorzystywania majątku na rzecz członków, członków organów lub pracowników oraz ich osób bliskich na zasadach innych niż w stosunku do osób trzecich, chyba że to wykorzystanie bezpośrednio wynika z celu statutowego;
  4. zakupu towarów lub usług od podmiotów, w których uczestniczą członkowie organizacji, członkowie jej organów lub pracownicy oraz ich osób bliskich na zasadach innych niż w stosunku do osób trzecich lub po cenach wyższych niż rynkowe.

Rozdział VI

Zmiana statutu i rozwiązanie Stowarzyszenia
§ 32
  1. Uchwalenie statutu lub jego zmiana oraz podjęcie uchwały o rozwiązaniu Stowarzyszenia przez Walne Zebranie Członków wymaga kwalifikowanej większości głosów 2/3 przy obecności co najmniej połowy uprawnionych do głosowania
  2. Uchwalanie statutu lub jego zmiana oraz rozwiązanie Stowarzyszenia mogą być przedmiotem Walnego Zebrania Członków wyłącznie wtedy, gdy sprawy te zostały umieszczone w porządku obrad Walnego Zebrania Członków. Do zawiadomienia określonego w § 18 ust. 3 należy załączyć projekt stosownych uchwał.
  3. Podejmując uchwałę o rozwiązaniu Stowarzyszenia Walne Zebranie Członków określa sposób przeprowadzenia likwidacji oraz przeznaczenie majątku Stowarzyszenia.
  4. W sprawach dotyczących rozwiązania i likwidacji Stowarzyszenia, nie uregulowanych w statucie, mają odpowiednie zastosowanie przepisy ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (tekst jedn. Dz. U. Nr 79, poz 855 z późniejszymi zmianami)




wtorek, 8 lipca 2014

Na progu działalności


LUBELSKIE STOWARZYSZENIE JESTEŚMY
NA PROGU DZIAŁALNOŚCI


Zapowiadana przed kilkoma miesiącami przez media rejestracja Lubelskiego Stowarzyszenia JESTEŚMY stała się faktem. Wysiłkiem pacjentów i wspierającego ich zaplecza powstało w Lublinie stowarzyszenie skupiające osoby po przebytym kryzysie psychicznym. Odpowiadając na pytanie o zasadność powoływania swoistego „samorządu pacjenckiego” osób borykających się z problemami psychicznymi, powiedzieć należy o dojmującym pragnieniu upodmiotowienia przejawianym przez te osoby i chęci wyrażenia sprzeciwu wobec dotykającej je marginalizacji.
Program Lubelskiego Stowarzyszenia JESTEŚMY nie jest jednak budowany jedynie w opozycji do takich negatywnych zjawisk, jak stygmatyzacja osób chorujących, czy funkcjonujące w niektórych kręgach społecznych krzywdzące stereotypy. Twórcy stowarzyszenia wychodzą z założenia, że dojrzały, konkretny kształt ich podmiotowości może narodzić się jedynie ze wspólnego wysiłku zainteresowanych. Stąd w programie LSJ uwzględniono dążenie do realizacji takich celów, jak:
- Wzajemna pomoc członków stowarzyszenia w aspekcie psychologicznym, bytowym, organizacji czasu wolnego, życia kulturalnego, sportu i rekreacji;
- Ochrona praw i godności osób cierpiących na schorzenia psychiczne;
- Działalność przeciw stygmatyzacji i społecznemu wykluczeniu osób chorych psychicznie;
- Prowadzenie edukacji społecznej w zakresie zdrowia psychicznego;
- Współpraca z różnymi organizacjami krajowymi i zagranicznymi w zakresie wynikającym z zadań stowarzyszenia.
W okresie tuż po rejestracji LSJ trudno mówić o jego bogatym dorobku, niemniej działacze organizacji mają za sobą szereg spotkań integracyjnych oraz przygotowaną wysiłkiem członków Zarządu wycieczkę do dawnego Klasztoru Powizytkowskiego (dziś Centrum Kultury w Lublinie). Nawiązują kontakty z osobami i instytucjami, współpraca z którymi pozwoli im skuteczniej dążyć do wyznaczonych celów. Wzięli (w charakterze prelegentów) udział w warsztatach z zakresu psychoedukacji i psychopatologii, organizowanych na UMCS w ramach projektu „Przyjazny Uniwersytet”. Stoi przed nimi konieczność zmierzenia się z wieloma ambitnymi wyzwaniami – dość powiedzieć, iż cele swoje pragną realizować m.in. poprzez:
- upowszechnianie wiedzy na temat zdrowia psychicznego oraz działalności stowarzyszenia we własnych publikacjach;
- inicjowanie i udział w mediach zmierzających do podniesienia poziomu wiedzy i zrozumienia problematyki związanej z zaburzeniami psychicznymi;
- ułatwianie komunikacji poprzez publikacje, czasopisma, organizowanie konferencji naukowych i innych spotkań;
- uczestnictwo i organizację szkoleń, spotkań, wykładów, seminariów, dyskusji oraz konferencji krajowych i zagranicznych.
W realizacji przyszłych przedsięwzięć stowarzyszenie może niewątpliwie liczyć na wsparcie ze strony Lubelskiego Stowarzyszenia Ochrony Zdrowia Psychicznego z jego prezesem dr Arturem Kochańskim. Ostatnia z wymienionych instytucji służy już organizacji wsparciem logistycznym i lokalowym (wystarczy wskazać pomoc w przygotowaniu spotkań czy to ze strony dr Artura Kochańskiego, czy P. Izabeli Hanczyn z Punktu Informacyjno-Konsultacyjnego przy ul. Gospodarczej 32 oraz na umiejscowienie siedziby LSJ w lokalu LSOZP pod tymże samym adresem). Nie jest też tajemnicą, iż samo swoje powstanie zawdzięcza ono po części dyskretnej inspiracji ze strony funkcjonującego w środowisku specjalistów LSOZP.
Mierzony realizacją programu sukces w działaniach LSJ uwarunkowany jest równoległym zaistnieniem wielu czynników. Wśród nich na pierwszym miejscu wymienić należy ofiarność i determinację samych jego członków. Niezbędne będzie wsparcie ze strony różnych podmiotów, zwłaszcza tych doświadczonych w prowadzeniu działań (i udzielaniu świadczeń) zmierzających do poprawy sytuacji osób chorujących psychicznie. Pewnym pierwowzorem stowarzyszenia i punktem odniesienia w kreśleniu wizji podejmowanych działań jest natomiast funkcjonujące w Krakowie Stowarzyszenie „Otwórzcie drzwi”. Pomimo dobrze znanego faktu zlekceważenia przez Wojewodę Małopolskiego słusznych aspiracji wspieranych przez owo stowarzyszenie osób chorujących psychicznie (sprawa Zielonego Dołu), działacze lubelskiej organizacji nie tracą optymizmu. Liczą na doświadczenie, radę i pomoc ze strony wszystkich, którzy – akceptując program LSJ – dają tym samym wyraz zrozumienia i respektu dla idei solidarności społecznej.
Osoby chorujące psychicznie, jak również te, które pragną wyciągnąć wobec nich pomocną dłoń, zainteresuje zapewne kwestia kontaktu ze stowarzyszeniem. Jak powiedziano, ma ono siedzibę w lokalu LSOZP przy ul. Gospodarczej 32 20-213 Lublin. W okresie przejściowym (czekamy jeszcze m.in. na uprawomocnienie się wpisu do KRS) nie ustanowiono jednak dyżurów członków Zarządu we wspomnianym lokalu. Kontakt z LSJ można natomiast nawiązać dzwoniąc pod nr tel.:
Prezes LSJ Iwona Michalczuk 694 736 214
Wiceprezes Zygmunt Marek Miszczak 794 379 041.


Zygmunt Marek Miszczak